Podería ser, Komodín, pero non o é. Xa vos digo, xunto con eses golpes do principio, a clave para comprender é a partir da segunda parte do audio, certos sons que hai por aí, e a respiración, que é de dúas persoas…
Non sei, pero recórdame a facer unha cama (desas de madeira) cun antigo colchón de la. Había que sacudilo ben ao principio, e logo estiralo. Para mover aquelo precisábase de dúas persoas, pois pesaban de carallo.
manda truco!
que forma de ternos entretidos durante un bó anaco, mentras o dono deste blog está a gargalladas lendo as respostas!!
(ben feito, eu non participarei, porque xa sei o que é e non quero rematar a emoción do xogo)
;-)
bicos, vin onte un home moi parecido a ti na praza do Obradoiro (bueno, antonte, que xa é domingo).
Paco Penas
15 / Novembro/ 2009
Artes e oficios, vou enviarllo ao amigo e avezado Vázquez Pintor para que se entreteña, jeje
Os xemidos ao principio eran ata suxerentes, pero deseguida me decatei de que a cousa era máis seria :-)
Non sei… nun principio pensaba nun tear pero pareciume escoitar ao final a palabra auga. E agora, despois de escoitalo dez veces, direi que é o cura do Corpiño practicando un exorcismo.
Señores, señoras, sodes uns fenómenos. Sen dicir previamente se alguén xa acertou ou non nos comentarios, publicarei hoxe á noitiña (ben, en realidade temos un día tan de temporal que a noitiña xa podería ser case agora) a resposta a tan sonoro enigma.
Para os que aínda andades teimando, reparade en que a respiración, pesada, é de alguén que leva tempo facendo esforzo e non pode respirar con facilidade (se cadra debido á súa posición).
Iso si, Paco, o cura do Corpiño é algo máis ruidoso. :-)
Xoán Castro
15 / Novembro/ 2009
¿Son case desaparecido? Respiración pesada? ¿Esforzo prolongado? ¡Coño, xa sei o que é! ¡É alguén cargando cun xornal de papel o domingo pola mañá!
PostPost: Escoitalo enteiro axuda algo.
Como non deas unha pista …
A primeira frase do post é a única pista que vou dar. :-) Imaxinación e deducción, señores e señoras!
Un astaleiro de embarcacións tradicionais ?
Podería ser, Komodín, pero non o é. Xa vos digo, xunto con eses golpes do principio, a clave para comprender é a partir da segunda parte do audio, certos sons que hai por aí, e a respiración, que é de dúas persoas…
¿Amasar?
Non sei, pero recórdame a facer unha cama (desas de madeira) cun antigo colchón de la. Había que sacudilo ben ao principio, e logo estiralo. Para mover aquelo precisábase de dúas persoas, pois pesaban de carallo.
están serrando madeira nun cabalete? cun serrón portugés?
¿Algunha das moitas tarefas relacionadas co liño?
¿Sexo as agachadas no hórreo ou no palleiro?
Primeiro pensei que estaban a mazar un polbo, logo que era un lavadoiro tradicional… pero nin idea, a verdá!
quizais sen cabalete, puxeron as cuñas, e agora están tronzando a árbore, cun tronzador
podería ser
ou pisan uvas,
ou as piso eu, chao, argallante
A min pareceme un carpinterio… poderia ser?
¿Albardeiros?¿Poden estar traballando peles?
Xa me dirás ;-)
manda truco!
que forma de ternos entretidos durante un bó anaco, mentras o dono deste blog está a gargalladas lendo as respostas!!
(ben feito, eu non participarei, porque xa sei o que é e non quero rematar a emoción do xogo)
;-)
bicos, vin onte un home moi parecido a ti na praza do Obradoiro (bueno, antonte, que xa é domingo).
Artes e oficios, vou enviarllo ao amigo e avezado Vázquez Pintor para que se entreteña, jeje
Os xemidos ao principio eran ata suxerentes, pero deseguida me decatei de que a cousa era máis seria :-)
Non sei… nun principio pensaba nun tear pero pareciume escoitar ao final a palabra auga. E agora, despois de escoitalo dez veces, direi que é o cura do Corpiño practicando un exorcismo.
Algo con relacion a madeira ?
Señores, señoras, sodes uns fenómenos. Sen dicir previamente se alguén xa acertou ou non nos comentarios, publicarei hoxe á noitiña (ben, en realidade temos un día tan de temporal que a noitiña xa podería ser case agora) a resposta a tan sonoro enigma.
Para os que aínda andades teimando, reparade en que a respiración, pesada, é de alguén que leva tempo facendo esforzo e non pode respirar con facilidade (se cadra debido á súa posición).
Iso si, Paco, o cura do Corpiño é algo máis ruidoso. :-)
¿Son case desaparecido? Respiración pesada? ¿Esforzo prolongado? ¡Coño, xa sei o que é! ¡É alguén cargando cun xornal de papel o domingo pola mañá!
Aurora, eu traballo nesa praza, así que podería ser eu con toda facilidade.
Xoán, non che digo que non. Ese son tamén podería estar en desaparición. :-O
¡Ado toloco raio do son!
Outra, ¿dar liso nunha paede?, o que din os catalans, enfoscar.?
se non practican sexo, están a lixar nunha cuba de viño?
Pois aquí está a resposta:
http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2009/11/16/o-pan-nos-mesmos/
:)