O fotógrafo Alexx Henry amósanos como podería ser a apariencia dunha revista nun futuro, coa xeneralización dun papel electrónico que permita a inclusión de vídeo. A demostración tecnolóxica comeza máis ou menos no minuto 2’30”.
Contidos relacionados
A liña do tempo de Google News
O novo concepto de audiencia online
Qwiki, un servizo de creación automática de contidos audiovisuais
Madrid City Murmur, unha aplicación para revelar onde se concentra a atención dos medios
A audiencia do New York Times, en vídeo
lainformacion.com: a esperanza no Mr. Marshall tecnolóxico como novo modelo de cibermedio
Pero mira que son PAILANS estes americanos. O peor é que nunca contan nada novo.
E falarlle ao espectador coas gafas de sol postas xa é o + do +. Aparte da cansina repetición do rapaz de camiseta branca que parece dirixirse a un público de parvos oligofrénicos, xesticulando coas mans coma se fose caer de cu.
Logo poñer a correr a un pobre rapaz que non sabe correr, que lle van entrar moscas pola boca e que vai fardando de peito depilado e de último modelo de calvin night.
Pois, bueno pobres americanos. Gastar os cartos para isto. Cantos documentais fermosos poderían facerse con estes medios…
O peor dos americanos non é que coman “comida lixo”, o peor é a “tomatada mental” “ketchup mental” que teñen.
ARREDEMO fixarse ben no momento en que o corredor mira para atrás: AHÍ ENTRA UN CAN DE CORRUBEDO, e veña o can a ladrar…
Marcha de ahí rapaz que este can ten O MAL DO DEMO… E os da cámara que recollan o material que veñen os DAS LANCHAS e hai que deixar sitio para todos… QUE DISQUE VAN APAGAR AS LUCES¡¡¡¡
Hoxe estou algo espesa. Pero creo que xa entendo. Resulta que o guión este fixérono en colaboración coa ROYAL ACADEMY OF EPY AND BLAS SCRIPTWRITERS.
Acabáramos ou¡¡ Así calquera.
Se alomenos participase o MONSTRUO DAS GALLETAS podería quedar un pouco máis lucido o tema. Ou se ao pobre corredor lle picase unha FANECA BRAVA. Ou se de súpeto aparecese a pantasma de MAN o ALEMÁN.
Ou se en lugar de ser unha revista de PURE LIFE fose o anuncio do novo AVE AMERICANO entrando polas AREEIRAS CALIFORNIANAS.
tamén poderia ser interesante cara a poñer animacións en flash para dar máis espectacularidade a publicidade…moi chula, pero poderase poñer unha taza de café enriba?
Tras leer tu blog, hoy visisté Casa Barqueiro repitiendo tu menú. La preparación del pulpo le va mejor a otros platos, tipo mejillones. La carne muy buena a cambo de pagar 120€ por un chuletón de “buey castrado” o buey selecto según la factura, y rica la tarta de queso. Salimos a 60€ barba (tres y un niño de tres) pensando si era caro o más bien barato, teniendo en cuenta lo que te cobran por ahí por presunas carnes de buey, a años luz de lo que comimos hoy. Es como ir a China y a la vuelta no repetir en el chino de la esquina.
haha! Pois non me estraña. A min Casa Barqueiro paréceme un pouquiño caro, pero o certo é que os prezos en restaurante da carne de boi sonche eses…
Roi, o certo é que xa se está probando. Hai pouco saiu unha portada de Esquire con animacións flash incluídas.
Non creo que tardemos moitos anos en que se ofrezan encartes especiais de publicidade con esta tecnoloxía.