Soria: visións medievais no Burgo de Osma

Last updated on 12 / Agosto/ 2008

Fotos: Sole

Pode ser que tras dese desexo estivese algo da memoria literaria e becqueriana do bacherelato, pero sempre quixen visitar Soria, un vasto territorio seco nun recanto esquencido de Castela, que quedara fóra das grandes rutas do Estado moderno. Soria é unha provincia chea de sorpresas, na que perderse varios días entre eses paramos secos. Comezamos a visita polo Burgo de Osma. Só a Catedral xa xustifica a visita a esta pequena vila de sotanas e procesións, o bispado máis pequeno de España. A estas alturas, creo que xa teño visto unha gran parte das catedrais da Península; abondas para saber que este lugar é moi especial.

Na Catedral do Burgo de Osma é coma se, durante novecentos anos, artistas e cregos se puxeran de acordo para manter unha liña ininterrompida dun fermoso e harmónico estilo arquitectónico, escultórico. Atención: algúns dos espazos máis significativos só se poden visitar coa visita guiada ao templo, pero compensa pagar os catro euros para entrar na sacristía neoclásica, deseñada por Juan de Villanueva, ou pola xoia da catedral, o sepulcro policromado de San Pedro de Osma no centro da Sala Capitular. Alí, naquel sartego, cóntase toda a sociedade medieval en fermosísimas cores a través dos miragres do santo, ata o punto de que non podes deixar de percorrer, en círculo, estas escenas, este monxe que nos ensina un pequeno libro que atestigua o que se conta nesa tumba. E máis alá, na copia medieval do Beato de Liébana que se conserva no Arquivo da Catedral, un monxe do século XI representou o mundo cristián nun espello de crenzas, no que sobrancea a Torre de Hércules e o Reino de Galicia, con Toledo, como referente da fronteira contra o mundo musulmán e o río Teixo.

Soria, esta zona de Castela, está chea de imaxinarias liñas divisorias que cruzas coa memoria, o pasado, a Historia e a paisaxe.