Confesións dun chef, de Anthony Bourdain: cando a redención chega no último momento

Last updated on 17 / Decembro/ 2006

O chef neoiorquino Anthony Bourdain

Esa reverencia innata que lle tiven aos libros fixo que, durante moito tempo, me impuxera a min mesmo chegar ata a última páxina malia que non me gustara o que estaba ler. Eran outros tempos: tiña escasez de coñecemento e abundancia de tempo para saciala. Hoxe en día continúo escaso de saberes pero tamén de tempo para a lectura, e ándome con menos miramentos se o libro que teño entre mans non me enche o ollo.

A piques estiven de abandonar a lectura de Confesións dun chef, de Anthony Bourdain, o xefe de cociña da emblemática brasería Les Halles. O libro son as memorias apresuradas dun profesional dos fogóns de Nova York, escritas cando aínda está na madurez da súa carreira profesional. En realidade, chegou un momento no que me preguntei cara onde pretendía levarnos o autor. O texto estrutúrase nunha sucesión de escenas deseñadas para transmitir unha determinada imaxe da cociña: un personal estresado, fóra dos límites do convencional, pasto da cocaína e outras drogas, formado por unha caterva de inmigrantes sudamericanos, personaxes marxinais e offsiders. Bourdain percorre a súa propia vida narrando a mesma escena en diferentes fogóns. Pouco se nos fala da súa evolución profesional, ou persoal. Os compañeiros son actores caricaturizados destinados a servir ao seu enxeño. A cociña queda perfilada como un antro industrial no que a merda circula entre os pés e a hixiene non é un valor no alto da coroa. Unha escrita moi egotista, cocainómana, estresante.

Un está a piques de abandonar por reiteración, pero de súpeto chegan os últimos capítulos, nos que o tono cambia. Cóntovos algo porque neste libro, o final non é importante como tal. En A vida de Brian, Bourdain derruba todas as máximas coas que nos predicou a cociña e as súas teorías sobre a organización do traballo. O escritor entra na cociña de Scott Bryan, o chef de Veritas, e descubre unha organización do traballo e unha profesionalidade superior en todo á súa propia. O autor rise con gañas de si mesmo. En Misión en Tokio, un proxecto de consultoría faille descubrir por shock que é capaz de asombrarse, de deslumbrarse no Tsujiki, o gran mercado do peixe da capital nipona, ou nos restaurantes de sushi próximos a Roppongi, a zona da movida. A súa prosa énchese de humanidade. E por fin conseguimos aprender algo.