Rabo de touro guisado con patacas e fabas. Foto: Sole
Quen vaia de Compostela a Padrón, ao pasar o Milladoiro, pouco despois do Gadis e a rotonda, terase fixado á dereita nuns carteis que buscan activar as papilas gustativas do condutor, anunciando a especialidade do día e os días que se prepara o polbo. Trátase do mesón Novo Peteiro, un referente das comidas populares na contorna de Compostela. O Novo Peteiro é un destes establecementos de “calendario”. Hai que ir cando o marca o regulamento e se ofrecen os pratos especiais do día. Os martes, cocido. Os xoves, callos, uns callos excelentes case en formato ‘tarifa plana’. E os sábados, este prato que de seu merece un post. Rabo de touro guisado con fabas. Cociñado lentamente, coa súa cenoura cortada en toros grosos, chícharos, unhas excelentes patacas e acompañado dunha cunquiña de boas fabas tamén estofadas. Non fai falta máis para un xantar feliz, pero os postres caseiros son tamén dignos de mención. Proben a pedir un variado.
A cociñeira Dominga Rodríguez aplica no Novo Peteiro a medida de abundancia que se lle piden ás terras montañosas de Dumbría das que é orixinaria, acompañada da súa socia Mari Luz Piñeiro, tamén cociñeira. Administra a súa cociña tradicional con sabiduría, paciencia e xenerosidade; o servizo, moi atento, tamén dá unha sensación moi familiar a esta casa de comidas. Porque a cociña de estrada non ten porque ser miserable nin aburrida.
A ración de rabo de touro guisado está nos 11 ou 12 euros. Se París ben vale unha misa, un rabo de touro ben vale un Milladoiro.
Mira que teño pasado por diante desta casa.. e sempre me chamou a atención o menú, pouco habitual. Tal e como descrebes o prato dan gañas de comer a pantalla.
A min pasoume o mesmo durante moitísimos anos, ata que un día, atraídos polo magnífico eslogan publicitario “CALLOS”, decidimos parar e probar.
Hoxe, despois de ler os vosos comentarios acerqueime a este restaurante, eramos dous comensais, pedimos de 1º plato chipiróns e puxéronnos uns calamares os cales se lles olvidou escorrelos do aceite, non é o mesmo chipiron que calamar, para empezar. De 2º pedimos churrasco de porco o cal era normaliño tirando a malo con unhas patacas digamos mais ben pésimas. Unha ensalada simple que era correcta, na mais. Despois un só postre que foi flan de café o cal estaba sinceramente moi bo. As camareras moi agradables. E pagamos por ese menú 39 € que me parece moi excesivo pola calidade do comido, dende logo quedei con moi mala impresión do lugar. Dúbido moito que volva polo sitio.
Unha mágoa, Gerardo!