Santiago Pérez comentoume hoxe que marcha a un congreso sobre novas tendencias en agricultura ecolóxica. “¿Novas tendencias?”, pregunteille. O mundo da agricultura pode ter tanta innovación coma calquera outro. Remitiume este vídeo sobre un experimento xaponés de agricultura que deixa a un pampo.
Os nipóns sempre por detrás dos galegos… um meu amigo leva anos practicando esta agricultura coas suas prantas de maconha XD
¿¿¿¿crecen nuha solución acuosa????
Eu non entendo nin papa de agricultura, pero o da solución acuosa non é tan raro. De feito, Santiago Pérez comentaba que moita agricultura industrial xa producía os vexetais directamente en solucións acuosas (todo máis controlado e eficiente). A min, para que o vou negar, tal cousa me dá iuiu.
Seica en Centroamérica teñen eso que se chama agricultura hidropónica moi desenrolada. Tes que poñer na auga aquelo que normalmente pos na terra. E non hai máis,en principio.
Non entendín moi ben… Ecolóxico cultivar ensaladas baixo lámpadas? Por moi de baixo consumo que sexan non consumen menos que o sol. O da solución acuosa dame medo. E o do aforro de espazo e os circuítos comerciais curtos pode ser razoabel no centro de Toquio, pero en Galicia sobran leiras (mentres non planten chalés en todas), e aínda así comemos tomates almerienses insípidos cultivados en solucións acuosas de carísima auga de mar desalada.
Por outro lado, máis simple e razoabel que facer un congreso sobre novas tendencias en agricultura ecolóxica, sería facer un congreso sobre vellas tendencias. As de sempre. En terra e con estrume.
E por último: en que leira medran esas reporteiras? ;-)
Ai, discrepo, que o campo da agricultura creo que pode ser un magnífico espazo para a innovación. Innovación non quere dicir química ou transxénicos, quere dicir variedades, hormonas ecolóxicas, terras, tecnoloxía…Eu vexo o campo galego como un magnífico espazo para a innovación porque, ademáis, temos a terra de sempre.
En todo caso, puxen o vídeo porque é unha provocación. Pero non está mal que se creen estes conceptos. A este ritmo o planeta vaise enfrontar ao problema real da superpoboación. E non está mal traballar a imaxinación para un futuro que pode ser bastante distinto que o presente e no que as leiras galegas non van chegar nin para as pipas do mundo. :-)
Coincido en que a cadea de televisión está empregando unha estratexia tipo “sara Carbonero” para vender programas de agricultura. :-)
Futurista e inovadora a produción hidropónica? Cultivos ecolóxicos en hidroponía?
1.- Os cultivos hidropónicos levan en aproveitamento comercial, como mínimo, 20 anos en Europa, principalmente nos países con agriculturas más industrializadas, e moi nomeadamente nos países baixos, primeiro en cultivos de ornamentais, e dende hai un porrón de anos en cultivos hortícolas. No Estado, sen ter que tirar máis que de memoria, pódolle dicir que é hidropónica a meirande parte da produción de tomate baixo o selo Eusko Label, aínda que ista realidade é sistematicamente ocultada aos seus consumidores.
2.- Falar de relación entre produción hidropónica e agricultura ecolóxica é un sarcasmo, a non ser que un se tome en serio a produción “ecolóxica” de substitución de insumos. Para entendérmonos, é como se considerásemos “ecolóxica” a produción intensiva de pitos broiler confinados en cubículos e luz artificial polo simple feito de seren alimentados con millo ecolóxico. A produción hidropónica é o paradigma de agricultura sen solo e de agricultura industrial, e cando alguén quere producir en horta, non digo en ecolóxico, senón simplemente baixo selos de calidade, asegúrase en primeiro lugar da prohibición desta práctica.
A vostede non sei, pero a min preocúpanme moito estas visións acríticas das cousas que pasan.
Boas, se non lle importa, revise a súa bandexa de spam. Mandei un comentario, equivoqueime no meu sitio web e nos datos de envío, e moito me temo que o trasto interpretouno como un trash. Gracias.
Eu creo que non se di en ningún momento que é futurista o cultivo en solucións acuosas, como ademáis se engade nos comentarios (engadindo un clarificador “iuiu”) :-). Creo que a innovación é máis ben do conxunto desta estraña explotación, non ningunha das súas técnicas por separado. Creo que tampouco se di en ningún momento que é o modelo ideal. Agora ben, como indico nun comentario previo, paréceme ben que se invente e se proben novas cousas en agricultura e en calquera cousa. Os xaponeses inventan tentado solucionar o problema que máis lle preocupa: a xestión do espazo. Non é a única liña de investigación pero é perfectamente comprensible no seu contexto, que é moi distinto ao noso.