Velaquí a app de Os pilares da Terra, de Ken Follet, coincidindo co lanzamento da miniserie para TV baseada neste bestseller literario. Todo un exemplo de fusión de xéneros e formatos, de como os libros poden converterse en aplicacións. (vía)
Velaquí a app de Os pilares da Terra, de Ken Follet, coincidindo co lanzamento da miniserie para TV baseada neste bestseller literario. Todo un exemplo de fusión de xéneros e formatos, de como os libros poden converterse en aplicacións. (vía)
Cando vin esta nova no Twitter dunha amiga fíxenme a mesma pregunta ca ela: En plena expansión dos libros dixitais, co Kindle o Ipad e outros ¿realmente ten sentido facer unha aplicación? Pero vendo o vídeo xa vai tendo algo máis de lóxica. A integración dos formatos, como ben dis, paréceme moi boa idea e, xa postos, unha forma de gañar unha (outra) chea de cartos :)
Parécenme unha fusión marabillosa.
É o futuro; o futuro que máis precisaban os libros despois de saber contar as historias.
Xa hai un mañá asegurado para os libros e xornais !!!
A verdade é que neste caso é tanto o contido que se pode incluir para facer un seguimento paralelo da historia, que as posibilidades son case infinitas. E si por enriba contas con unha serie que aporte contidos audiovisuais, non digo máis. Ben feito, paréceme un instrumento maravilloso (e rentable, claro).
É o futuro. Outra cousa é que os que manexan o negocio cheguen a entendelo ou, de entendelo, dispoñan de recursos para levar a cabo cousas semellantes con produtos de por aquí. O que vai tardar… quen o sabe (pero sospeito que ben pouco).
Nós imos traballar algo nesta área nestes momentos, a ver como podemos desenvolver cousas interesantes nisto, que nos fan pensar noutras tecnoloxías diferentes das empregadas ata agora nas narrativas multimedia, pero non especialmente complexas. É unha área ilusionante de converxencia, aínda que creo que estas aplicacións para tablets deben ter unha correspondencia noutros dispositivos (é dicir, non creo unicamente na app, creo nun bo contido para varios tipos de dispositivos e soportes).
A ver se hai sorte e este outono/inverno temos algunhas cousiñas chulas nesta área.
¿Aquí non hai un botón deses de “Gústame” para os comentarios, como no feisbu? ;-) Alégrame sabelo, Manuel. Creo que hai moita xente por aí que, tendo ideas para encarar proxectos deste tipo, bótase atrás por medo, precisamente, ás dificultades tecnolóxicas (eu son un deles).
E, de momento, parece que o que podemos atopar por aquí (ou eu descoñezo que haxa algo, é ben probable) non é sequera semellante a isto:
http://www.elpais.com/articulo/cultura/Rayuela/digital/elpepucul/20100723elpepucul_8/Tes
Así que, que vaian ben eses traballos.
¡Saúdos!
Nada que engadir ao dito, iso si, Magago, espertaches a miña curiosidade… non nos das un adiantiño??
canto a eses novos formatos disque hainos por aí, aínda que eu velos aínda non os vin. Pero agora mesmiño estou pensando en tódalas árbores que se van librar de ser convertidas en celulosa, e cando así sexa: a ver se quitan dunha vez por todas os dichosos “arcolitos” da nosas paisaxes! aínda que só sexa por iso, espero que pronto estean ao alcance de tod@s! e se por riba poden subliñarse, e deixar anotacións xa sería a bomba.