Subindo a Ponte da Cruz en Pazos de Arenteiro
Hai pouco sorprendímonos con esa incríbel aldea que é Pazos de Arenteiro (mira a galería fotográfica), no concello ourensán de Boborás, en pleno corazón do Ribeiro. Hoxe fumos máis alá da Ponte da Cruz. Cruzámola e seguimos río arriba, explorando os vellos camiños que unían Pazos con Cabanelas. Son camiños espesos e húmidos, e a súa trama boscosa agacha unha enorme paisaxe cultural de grandes muros, terrazas e casas comestas polo carrizo. Aquí a compartimos contigo.
Un sabe que entra nestas aldeas do Ribeiro porque están cheas de pazos, casonas de veraneo da aristocracia ourensana, antigas encomendas administrativas do rendíbel negocio do viño. E os pazos, en toda Galicia, teñen o mesmo cheiro que os camposantos: o mirto.
Alucinando cos pazos de Cabanelas
…e ao volver, atopamos unha sorpresa no río que non viramos antes. Fíxate ben na foto. Que ves?
Nun tramo do Arenteiro un escultor deulle forma ás pedras para extraerlles a vida que levan dentro. Unha xiana aparece á esquerda, o Vixía, cunha orella-peixe, controla entre os remuíños a vida do Arenteiro.
Contidos relacionados
Baixo os blasóns e sillares do viño en Pazos de Arenteiro
[lang_gl]Casa Ríos, en Cerceda: un restaurante que coida a súa propia materia prima[/lang_gl][lang_es]Casa Ríos, en Cerceda: un restaurante que cuida su propia materia prima[/lang_es]
Navia de Suarna: un castelo toscano nos Ancares
Monsanto: o granito do tempo
[lang_gl]Comer por riba dun campanario no Casal de Armán, en Ribadavia[/lang_gl][lang_es]Comer por encima de un campanario en el Casal de Armán, en Ribadavia[/lang_es] 
Numaru: unha nova taberna coreana en Compostela
O das imaxes esculpidas na pedra saía na para min mellor serie documental que fixo a galega, que era Terra e Vento. No capítulo sobre a comarca do Carballiño aparecían estas pedras e os artesáns esculpíndoas, ou sexa qu a obra debe datar do ano 2000-2001, calculo eu.
Fermosa e incrible esta pequena vila do Arenteiro. É unha pena que estea un pouco abandoada e que moitas das señoriais casas non estea coidadas.
Co patrimonio que alí hai noutros sitios farían marabillas.Se estivese na Provenza os franceses a terían perfectamente arranxada e farían dela un polo de atracción turística.
Pero iso sí, eles non teñen a Cidade da Cultura…
Ah por certo Manuel ¿tes visitado unha vella e curiosa central hidroeléctrica que hai en Piñor de Cea?.Supoño que sí…
Está na parte alta do Arenteiro e acolle exposicións ao aire libre. Ademais por alí hai un precioso sendeiro que sube polo curso do río.
Se voltas por esa zona bótalle un ollo.
buenas pistas, espero que no decidan pasarles cerca una autopista o AVE. por cierto, deben ser algunas de esas obras las que dejaron hace unas semanas el Pozo do Fume con espuma grisacea, como de cimentaciones.
supongo que con las lluvias se habá recuperado algo.
Fermoso relato visual. Qué morriña!
Nico, pois non a coñecía. Haberá que botarlle unha ollada en canto volva, que non ha de ser moi tarde.
:-)
Sen dúbida, dan3, o impacto das obras públicas nesa área está sendo enorme e se cadra non todo o respectuoso que debera.
Pois alo fun coa parienta na moto este domingo, coa idea de rematar o dia nas termas da chabasqueira en Ourense, cousa esta última que non puido ser… Maravilloso, non me lembro a última vez que pisei tanta folla de carballo xunta :)
As fotos, non sei por qué, saironche mellor cas miñas, haberá que seguir practicando
Que ben, alégrome de que che gustase. A verdade é que o sitio paga ben a pena.
Alguén me pode decir ata onde chega roteiro, recorrino unha vez pero parei a uns douscentos metros arriba do puzo dos fumes, outra cousa, ¿Ao finalizar hai necesariamente que volver polo mesmo sitio?.
Gracias e saudos
Aparte desto, quería facer unha pregunta que me surxio indo para Verín fai uns días…¿alguén sabe porque os carballos están secando..?
(hay paixases de conto en Galicia, pero non son conto..)
Pedro. O camiño remata no Carballiño.
E a verdade é todas paisaxes que rodean o Arenteiro son fermosísimas.
Se podes, usa a técnica dos “dous vehículos”.
Saúdos a todos.
Certo. Hai dous roteiros de sendeirismo que se complementan. Proba o Roteiro de Boborás. Recomendadísimo.
http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2009/03/31/prg-77-secretos-fora-do-roteiro-na-senda-de-boboras/
César, refíreste á praga que creo que afecta aos carballos?
Pois a min parecenme, realmente fermosas, as esculturas sobre as rochas no Arenteiro, alguen sabe quen foi o autor/es??? Tenme intrigado! Preguntei a algun veciño pero non teñen moita idea.
Sau2! Noraboa polo blog